Kabel światłowodowy – kabel zawierający jedno lub więcej włókien szklanych prowadzących impulsy światła.
W telekomunikacji wykorzystuje się zwykle światło podczerwone. Kable utworzone z włókien szklanych są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne i mają dużą przepustowość. Przy ich użyciu można osiągać szybkości przesyłania do 100 Gb/s (ok. 12,5 GB/s); najszybsze systemy światłowodowe mogą prowadzić sygnał rzędu kilku Tb/s. Kłopot konstrukcyjny sprawia tylko stosunkowo duży promień zgięcia światłowodu. Musi wynosić on kilka centymetrów, aby było możliwe właściwe wewnętrzne odbijanie i rozchodzenie się światła, a samo włókno nie uległo uszkodzeniu.
Włókno światłowodowe jest z reguły pokryte warstwą polimeru. Jest to tak zwane pokrycie pierwotne, zabezpieczające włókno przed wpływem otoczenia. Włókno z pokryciem pierwotnym może być chronione przez kolejne warstwy. Utworzona w ten sposób konstrukcja nosi nazwę kabla światłowodowego.
KATEGORIE KABLI
Istnieje wiele kryteriów podziału kabli światłowodowych. Wybrane kryteria:
Materiał:
Jednomodowe i wielomodowe (ta cecha zależy również od długości użytej fali). Wszystkie odmiany plastikowe są wielomodowe.
Grubość rdzenia i płaszcza. Najpopularniejsze rozmiary:
Światłowody wielomodowe można podzielić na skokowe i gradientowe (lepsze). Znakomita większość obecnie używanych światłowodów szklanych to światłowody gradientowe, zaś wśród światłowodów plastikowych dominują skokowe.
Wiele typów światłowodów zostało znormalizowanych przez następujące ciała: TIA, ITU, ISO.
Same kable dzieli się m.in. na zewnętrzne (OSP - OutSide Plant) i do stosowania w pomieszczeniach (premises cables). Kable zewnętrzne mogą być zbrojone dla ochrony przed gryzoniami, dodatkowo wzmacniane dla uzyskania zwiększonej odporności na naciąganie, wersje podwodne.
Kable hybrydowe - w jednym kablu są włókna jednomodowe i wielomodowe.
Kable kompozytowe - w jednym kablu są światłowody i przewody elektryczne (zasilające, lub sygnałowe - np. HDTV1053, lub RCC45).